Βρισκόμαστε σ’ ένα βαγόνι τρένου. Τέσσερις επιβάτες. Τέσσερις συναντήσεις στο ίδιο βαγόνι, στην ίδια θέση, στην ίδια διαδρομή. Ένας παράξενος επιβάτης ξεκινά την κουβέντα, στήνοντας ένα παιχνίδι με τον καθένα ξεχωριστά. Τους ωθεί να του εκμυστηρευτούν κάτι απ’ τη ζωή τους.
Ένα έργο για τη χαμένη αίσθηση τη ζωής, την απουσία της διερώτησης και τη βαθιά απώλεια των διαδρομών μας. Από τον Κωνσταντίνο Δ. Τζαμιώτη, υποψήφιο συγγραφέα για το βραβείο μυθιστορήματος στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας
Σημειώμα Σκηνοθέτη:
Ακουσίως συνεπιβάτες σε μια διαδρομή που δεν την διαλέξαμε. Επιβεβαιώνουμε ο ένας την ύπαρξη του Άλλου χτυπώντας τις χορδές της ευαισθησίας μας. Ο ένας πλάι στον άλλο προχωράμε τόσο μόνοι ενω αρκεί να απλώσουμε το χέρι για να αλλάξουμε διαδρομή. Η εγγύτητα και η απόσταση δεν είναι ποτέ ζήτημα τόπου.
Ορέστης Τάτσης
Σκηνοθεσία: Ορέστης Τάτσης
Σκηνικά – κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Πέτρος Μάλαμας
Επιμέλεια κίνησης: Πωλίνα Κρεμαστά
Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπυριδούλα Βάνα
Βοηθός σκηνογράφου: Ιωάννα Λισγάρα
Φωτογραφίες: Άννα Ταγκάλου
Παίζουν:
Επιβάτης Α: Παναγιώτης Ξενάκης
Επιβάτης Β: Άρης Τσαμπαλίκας
Επιβάτισσα Γ: Διονυσία Σακελλαρίου
Επιβάτης Δ: Στέλιος Πατσιάς
