Ένας διάλογος με το «Η νύχτα μόλις πριν από τα δάση» του B. –M. KOLTES
Ένας ενδιάμεσος χώρος, σε μία ενδιάμεση εποχή… ό,τι γνωρίζεις δεν είναι αρκετό και αδυνατείς να ανακαλύψεις το καινούριο. Η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη σου γίνεται ένα ενδιάμεσο – έχει καταλυθεί κάθε βαθμός οικειότητας και το ίδιο το χώμα είναι μόνο ένα υλικό οικειοποίησης μετά θάνατον.
Σε έναν τόπο οπού όλοι είμαστε μόνοι, ένας άνθρωπος διεκδικεί διασχίζοντας ένα κατώφλι, να μοιραστεί για λίγο την μοναξιά του με την μοναξιά των άλλων. Να μετατρέψει την διαδικασία της άσκοπης περιπλάνησης σε μορφή κοινής ελευθερίας.
Ταυτότητα
Έξω: Ελένη Μποζά
Μέσα: Κωσταντίνος Τσονόπουλος
Ανάμεσα: Νικόλας Καλαντζής, Νίκη Δουλγεράκη, Ειρήνη Γκότση
